Het komt niet vaak voor op televisie dat iemand openlijk zegt dat hij bang is. In dit geval bang voor het coronavirus en de gevolgen daarvan. Paul Witteman deed dat onlangs in een televisie-uitzending van De Wereld Draait Door.
Het leek wel of iedereen een beetje schrok van die openheid, Er volgde tenminste geen lacherige reactie of iets van ‘kom, Paul, het valt toch wel een beetje mee’. Gelukkig wel de vraag van ‘waarom ben je bang?’ Het antwoord luidde vrij vertaald: elke morgen dat ik opsta is er slecht nieuws over het virus. Het houdt maar nooit op.
We leven in een nieuws verslindende wereld, gevoed door traditionele media als kranten en televisie en in toenemende mate door verhalen van particulieren op Twitter, Facebook en Instagram. En niet alleen door particulieren maar ook, zo waarschuwde de Europese Commissie, door twijfel zaaiende mededelingen van de Russische geheime dienst.
Door dat laatste zien we zelfs partijen in de Tweede Kamer twijfelen aan de onderzoekers die we altijd hebben vertrouwd; wordt gemeld dat Nederland zijn zorg heeft verwaarloosd omdat Italië veel meer intensive care-bedden heeft; dat het platgooien van Nederland, lock down, al in twee weken een gunstig resultaat zal hebben etc etc.
Ik heb me boos gemaakt over het feit dat de Tweede Kamer partijpolitiek inbracht in de discussie over hoe ons land zich het beste kan wapenen tegen de ziekte. Of de zorg versneld laat inspelen op de crisis en de samenleving zoveel mogelijk draaiende te houden. Voortdurend viel de term lock down en de dag daarop verbaasden politici zich erover dat er in ons land weer volop werd gehamsterd.
Ik vind deze kwestie dusdanig ernstig van aard dat de Kamer deze achter gesloten deuren zou moeten behandelen. Als een onderwerp van staatsveiligheid. Zonder camera’s wordt er zinniger gepraat, hebben praatjes voor de bühne  geen nut, – en passend bij de democratie – volgt er een openbaar besluit zonder dat je het publiek onnodig in verwarring hebt gebracht.
Als burger pak je nu eenmaal flarden uit het nieuws op, hoor je veel tegenstrijdige opvattingen en kun je soms moeilijk hoofd- van bijzaken scheiden. De feitenonderzoeken, waardoor vele politieke ballonnetjes worden doorgeprikt, bereiken onvoldoende het grote publiek met als gevolg dat veel verkeerde informatie in de hoofden van mensen blijven hangen.
Paul Witteman is 73 jaar en volgt als oud-journalist het nieuws op de voet. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Met veel corona-nieuws. Het heeft hem bang gemaakt. Ik vermoed dat hij daarin niet alleen staat.

In Op het Langpaed schrijft Dick Offringa uit Siegerswoude op persoonlijke titel wat hem bezighoudt. Reageren? Mail naar dw.offringa@gmail.com